Садақа беру

Аллаһу Та’аланың ризылығын алу ниетімен мұқтаждарға, кедейлерге мал – мүлік, ақша беру және ар түрлі жақсылықтар жасау садақа деп аталады. Мал – мүлік адамның жақсы көретін нәрселерінің бірі. Хақ Та’ала мал – мүлік арқылы адамды сынау арқылы былай дейді: «Мені жақсы көретіндерің рас болса, сендерге берген мал – мүлкімнің бір бөлігін мұқтажға беріңдер!». Хадис шәрифтерде былай делінген:
«Үстіңгі қол астыңғы қолдан, яғни берген қол алған қол «Өз ыдысынан діндес бауырының ыдысына біраз су құю садақа болып саналады. Бұйрықтарды үйретіп, жасату және күналардан сақтандыру, діндес бауырына жылы қабақ таныту және жол көрсету де садақа болып табылады».
«Аллаһу Та’ала кейбір құлдарына көп нығмет берген. Оларды құлдарына пайдалы болу үшін жаратқан. Бұл нығметтерді Аллаһтың құлдарына таратса, нығметтері азаймайды. Егер бұл нығметтер оларға берілмесе, Аллаһу Та’ала бұл нығметтерді одан алып, басқаларға береді».
«Мен Хақ пайғамбар етіп жіберген Аллаһтың атымен ант етемін, мұқтаж туысы тұрған кезде басқа адамға садақа берген адамның садақасын Аллаһу Та’ала қабыл етпейді».

Садақа беру

Көмекке мұқтаж адамдарды жарияламау, ұялтпау және олрдың мазалайтын жағдайларға дұшар етпесін көмек берілуі шарт. Дініміз садақаны, яғни көмекті жасырын түрде беруді ұсынады. Оң қолдың бергенін сол қол білмесін дейді.
Османдықтар Ислам діні көрсеткен бұл ізгі іске бағынып, садақаны берген адам мен мұқтаж адамның бір – бірін көрмеуі үшін белгілі жерлерге садақа тастарын қойған. Бұл мәрмәр бағаналар өте биік және төбесі шұңқыр болады. Қайырымды адамдар ешкіммен сөйлеспестен бұл ақшадан қажетінше алатын. Стамбулдың кейбір жерлерінде бұл тастардың біразы тарихи ескерткіш ретінде сақталуда.