Қазақтың еліне Перғауындық нәсілдермен жалғану басталып, өмірге кәпір ұрпақтар келеді, деген хабар келді. Кәпірлік қылатындар; «Кәпірлер Алланың нұрын аузымен өшіруді қалайды, бірақ Алла өз нұрын тамамдайды» (9-32) деген аятына сәйкес болмақ.
«Сөз түзелді қазағым сен де түзел» деген Абай атамыз қазатың сөз ойын мұндай әдеттерден тазартқанын айтқанды. Қазақтың қай сөзі болмасын; құран, хадистермен жүйеленіп; діннің жан, рұқ ғылымына қарсы ойдан азат болғанды. Енді бүгінгі таңда қазақтың мұндай жанды сөзін өзгертуге, ішкі сырын терістеуге құштарлар яғни кәпірлер өз арамыздан ел биліктен тілші, діншілерден шығып ұзын ой қуатын қысқартумен шұғылданатын кәпірлік амалдар көбейді.
Мысалға; » Нұрлы жер, жол, отан, зайырлы билік, үш тілмен ғылымды болу, латын харпімен қазақтың ана тілін қорғау т.б орысқұл, арапқұл ..» деген сөздермен немесе бір руға бөліну тегін артық санау немесе қожа, төрені тек қылып алумен жан рұқтың әлемдік жүйесінің негізін терістеушілер мен қазақтың аруақтық біліміне қарсылар кәпірлік болып саналады. Ал діншілердің; ақида, ықтипат, кәпәрат… деген сияқты өздерін жаңадан ұлттық діл қуатын, сөз ұғымын қалыптастырушы пайғамбарға теңдес қылушыларда кәпірлер болмақ. «Серік, шерік қосу» деген сөздерге ойына теріс қуат қосып, қорқынышқа айналдырып, қазақ дәстүрін терістеушілерде ібілістің ұрпағы яғни кәпірлірдің басшылары дажалдар болмақ.
Енді Құдайдың құдіреті де мұндай пенделеріне осындай әрекет етіп, ұлтының сөз құндылығын құранның жеті үнінен қуатын нұрын жоғалтып, сөзді бұзатындар кәпір болғанмен де, тағдырларына жазған несібелерін өзгертпейді де. Аталарымыз сыпайы түрде; «Жетесізге жеті айтып, санасызға санды айтып түсіне алмас» дегенді ұғымсыз кәпірлікті арсыздық деп білген. Кәпірлік болып; сөз ұғымын ақылмен білім тұрғысында, санамен ілім тұрғысында түсіне алмайтындар болып, біздер осы межеге жеткенше бес күн жалғанмен кәпірлік әдеттен құтыла алмаймыз.
Ата-бабаларымыздың тегінен, қасиет, иманынан жаратылғандықтан өмірге кәпір болып келмегендіктен, жаратушымыз бізге берген тағдырына байланысты нұрын тамдайды да. Сондықтан бүгін арсыз, ұятсыз қылығымыз , сөзіміз кәпір болса да, жақсы тұрмыс жақсы өмірмен уақытымыз өткізіп жатқан жайымыз бар. Бірақ біздер енді тегіміздегі иманды шатаққа, арсыздыққа бейнелеп жатқандықтан біздің жазамыз ұрпақтарды кәпірлік тағдырмен өмірге келтірмек.
Қанша дегенмен ұрпағымызды білімді, өмірге бейім қылып, тәрбиелеуге тырысқанмен, ер жете келе кәпірілігі де жетіліп, Алладан алатын нұры несібесі шектелгендіктен, тағдыры түбінде қайғы -қасіретпен бүкіл тұқымды жоятыны да хақ. Мысалы аруағын мазақ қылыған имам, діншілердің ұрпағы кәпір болып туылса, оған намаз үйретіп, шариғатты жататқанмен тегі жоғалғандықтан да түбінде Сирия елдеріндегідей құранды теріске алып, өз ағайынын бауыздайтын болып шығады.
Ел билеушілер қаншама дүние жинап, шет елге оқытып адам қылдық, дегенмен кәпірлік тағдырында болса,дүниеге мас болып, азғындыққа түсіп көгілдірге айналып, бүкіл текті жояды сүйеке таңба салады. Осындай болашақ ұрпақттарын доңыздай жеп жүргендер қазір жеткілікті, мұны жетесіздіктерінен оңай аңғаруға болады да. Көтін, ашқан жалаңаш ұят дегенді түсінбейтін кәпірлерге қайтадан текті ұрпақты беріп, Алла тұқымын дұрыстамайды да. Қазір ұлтын жерін оңай айырбаста шет елге тұрмысқа шығып, жеңіл тұрмысты іздеп кетушілердің бәрі тегінен ажраған кәпірлер болмақ. Ана тіліде сөйлеуден қашатындар да осындай кәпірлікті артырып жатқандар.
Негізінде сөз ұғымын меңгерумен, ата дәстүрін амалға алу арқылы; Әркім өз қауымындағы кәпірлік жүктерді жойу міндетті болмақ. Өз қауымын түзетпегендерге, қиямет мезгілінің үкімне сай; енді перғауындық нәсілдерді өмірге әкеле береді. Ал жалғастыра беріңдер кәпірліктеріңді, бәрбір мұны санаулы жетелі пенделер ғана түсініп жүрегіне болашақ ұрпақтары үшін қорқыныш кіріп, өзін өзі аңдып, қауымында түзетуге шығатын болады. Жалпы кәпірлікті түзеуді; «Батамен ер көгер, жаңбырмен жер көгерер» деп жасыл түспен байланысты көсегенің көгеруін айтқан. Мұндай елді түзету жолына шыққан ақау, сұңқар аталғандардың көбі қазір кәпірлікті артрумен ғана айналысып жүргенін де білген жөн.. Ал енді ата жолын толық меңгеріп; Көсегісі көгеруге жазған; Негізінде 100 мың қазақ қана, тектілікті жалғастырып, қалғандарымыз; Құдайдың лағнетін жүктеп «Тұқымы тұздан ериді» дегендер осылар болмақ. (Шілде айы 2017 жыл)