(Халық өлеңі)

Жас балалардың шашын ұстарамен алып тастайды да маңдайына бір шөкім шаш қалдырып, оның жиегін тегістеп қиып қояды. Оны «кекіл» дейді. Кекіл балаларға жарасымды ажар береді.
Кекіл жылқыда да болады.
Кекілін кескен кер атым-ай,
Титтейден өскен бекзатым-ай.